Bu güveni nasıl tanımlarım?
Güven dışarıdaki bir şey midir?
Biri benim güvenimi nasıl sarsabilir?
Ben, kendime güvenmezken dışardan biri bana bu güveni nasıl verebilir?
Çoğu zaman dışarda aradığımız evrensel bir durum: "Güven".
Sözlük tanımı;
1.Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu.
Tam da burada deriz "güvenimi sarsmayın"
2.Bir şeyden umulan, beklenen niteliğe inanıp ona göre davranma.
Her iki tanımda da güven dış kaynaklıdır.
Birine güvenmek isteriz daha kendimize güvenmeden,
Birinin güvenmesini isteriz yine kendimize güvenmeden.
Oysa güven;
İçerde hissedilen ve sonrasında yaşanan, bir sonraki adımda kendimden ötürü dışarıya da taşan bir gerçekliktir. Bu nedenle güven, zannedildiği gibi dışarıdan içeriye değil içeriden dışarıya yansıyan bir durumdur. Çünkü karşımızdan bize yansıyan, aslında kendi içimizdeki güvensizlikten başkası değildir.
O zaman soruyu şöyle değiştirelim mi, senin için güven nedir?