Ustam bana sevgiyi anlat:
Usta çocuğa dönerek "neyi merak ediyorsun?" diye sordu.
Çocuk yineledi "bana sevgiyi anlat".
Usta yanıtladı. "O zaman dikkatle dinle küçüğüm".
Bir zamanlar "biri" ve "diğeri" adında iki can varmış. Bunlardan "biri" sürekli "ben" diyerek gezerken, "diğeri" ise "sen" diyerek "ben" in pesinde dolanıyormuş. "Diğeri" artık "sen" olmaktan o kadar yorulmuş ki "birine" sormuş: " neden hep "ben" diyorsun ve buradaki "sen'i" görmüyorsun?".
"Ben" bakmış "sen" üzgün, sende ki ben'i bulmaya çalışmış. Sevgisini anlatmış biri diğerine:
"Sevgi anlatılmaz yaşanır. Içerde yeşerir. Birine veya diğerine bağlı değildir. Sen veya ben yoktur. Sevgi "Biz" olmayı bilir. Koşul koymaz, şekil vermez. Sevgi şeklin de zeminin de kendisidir. Sevgi sarar. Sadece ben'i veya sen'i değil evrenin kendisinin gözlerden taşmasıdır."
Der biri, diğerine..
Usta:
Dinle çocuk eğer kalbin ve gözlerin aynı değilse sen sevmemişsin demektir. Gözler kalbin dışarıya açılan kapısıdır.
Her şeye aynı bakmaya bilmelisin. Çünkü sevgi ayırmaz, dualite içermez..
Yani çocuk sevgi bir tanıma sığmaz. Tanım etiketler, tasnif eder. Yaşamak ise büyütür gerçekleştirir.
Çocuk, bu yüzden sorma, korkma sadece içini yaşa 💚
Oya Şafak
www.ruhumveben.com.tr
@ruhum.ben